Verzuchting van een schaduw

Verzuchting van een schaduw
play
pause
Verzuchting van een schaduw

foto: Hilde Vervaeke

Ik lig hier nu al uren aan de voeten van mijn man.
Da 's ongezond zo lang en uitgerokken
Als ik kon spreken, vroeg ik hem vlakaf: 'Wat is je plan?'
Maar dat gaat niet, dus moet ik maar gokken.

Misschien is hij aan 't tellen hoeveel kotjes dat wel zijn
Die hier dat huisje warm proberen houden
Of is het de welriekende lavendel op een rij?
- Wellicht niet, want mijn gastheer is verkouden

Misschien stelt hij zich vragen bij dat grote cijfer drie
Door roet of stof vrij duid'lijk afgetekend
Of dat je wel de schaduw van de takken nog kunt zien
Maar deze van de stam lijkt te ontbreken.

Of is het de gedachte dat die ene vensterruit
Door and're soorten ruitjes is omgeven
Of blijft hij hier maar staren naar die grauwe gevel uit
Jaloersheid op dat grijze lappendeken

Misschien ziet hij de sporen die hier door de jaren heen
Door regendruppels uit werden gesleten
Dan loopt zijn blik van punt naar punt van boven naar benee
En volgt hij zo de verticale strepen

Hem kennende denkt hij wellicht aan wie die tegels brak
En of daar dan kwaad opzet mee gepaard ging?
Dat daar waar nu de scherven zijn ooit iemands schedel stak
En dat die later overleed aan zijn verwonding?

Of was 't een liefdespaar bij nacht, dat overenthousiast
Elkaar op weg naar huis al wat verwende
Dat zij dan riep: 'ik wil dat jij me pakt en krabt en krast'
En hij het einde van zijn kracht niet kende

Ach, ik, een simp'le schaduw, heb er maar het gissen naar
Gedachten van een mens kan ik niet lezen
En bovendien: mijn mening telt niet, niemand vraagt ernaar
Een schaduw wordt hier niet zo vaak geprezen

Ik leef bij gratie van het licht dat op een ander schijnt
'k Heb uit mezelf maar weinig eigenwaarde
Maar als het licht bij nieuwe maan dan helemaal verdwijnt,
Word ik verenigd met de halve aarde

Soms wou ik onafhank'lijk zijn van kaars of lamp of zon
Dat ik als schaduw ook een keer mocht stralen
Dat ik bijvoorbeeld eigenhandig bij de schak'laar kon
En eind'lijk zelf mijn uren kon bepalen